Eve eğitime gelen psikolog, otizmli çocuğu darbetti

İstanbul’da yaşayan 4 çocuklu Koşar ailesinin en küçük üyesi 6 yaşındaki Mustafa’ya, 2 yaşındayken otizm tanısı koyuldu. Otizm alanında önde gelen vakıflardan birinde 3 yaşından beri eğitim alan Mustafa, eğitmeniyle de burada tanıştı.

Yüksek lisansa başlayacağı için kurumdan ayrılan eğitmen, pandemi süreci de yaşanınca, Mustafa’ya meskeninde özel eğitim vermeye başladı. Son vakitlerde çocuğunun davranışlarında değişiklik olduğunu farkeden aile devayı odaya saklı kamera yerleştirmekte buldu.

26 Ocak Perşembe günü olan dersin akabinde manzaraları izleyen anne Özgül ve baba Engin Koşar gördüklerine inanamadı. Yaklaşık 1 buçuk yıldır Koşar ailesinin Bahçelievler’de bulunan konutuna, özel eğitim için gelen klinik psikolog İ. A. iddiaya nazaran, Mustafa’yı eğitimler sırasında darbetti.

Görüntülerin akabinde aile, klinik psikolog İ.A hakkında suç duyurusunda bulundu. İ.A ise, eğitimlerin katı kurallar dahilinde olduğuna vurgu yaparak savları yalanladı. Aileyi harekete geçiren imajlar de odadaki bilinmeyen kamera tarafından kaydedildi.

“AĞLAMA SESLERİ BENİM İÇİN BELİRTEÇ OLMADI” 

Anne Özgül Koşar yaşadıklarını şu sözlerle anlattı:

“Otizmli çocuklar eğitime dirençli, ağlama sesleri benim için belirteç değil. Ağlama sesi geliyordu içeriden lakin çabucak kesiliyordu. Çok üstünde durmadım. Yakın vakitte çocukta farklılıklar, derse daha çok reaksiyon, istememe, giderken benim de elimden tutup çekiştirme üzere davranışlar oldu.

Yavaş yavaş şüphelenmeye başladım, eşime bu istikamette baskılarım oldu. Göremiyorum, bilemiyorum. Mustafa bizi de çimdirmeye başladı, bu türlü şeyler yoktu. Bizi itmeye başladı. Farklılıklar fark ettik. Öğretmeni ona bir şey anlatmak için uzandığında da siper aldığını görünce uygunca kanaat getirdik”

Anne Özgül Koşar

“6’NCI DAKİKADA ÇOCUĞUMUN AĞZINA VURMAYA BAŞLIYOR”

Güzel bir biçimde öğretmenimizle ayrıldık. O sarfiyat gitmez kayıtlara baktım. En makûs bir itme kakma olarak hayal ettim zira en berbatı buydu benim için. İ

lk gördüğüm an, eğitime başlıyor ve 6’ncı dakikada çocuğumun ağzına vurmaya başlıyor. Ayaklarımın altından saçlarıma kadar titrediğimi hissettim gördüğümde. Yürek dayanmıyor.

1 yılı aşkın müddettir ‘tuvalet eğitimi var, bağımsızlaşması lazım, seneye okula gidecek. Siz ona fizikî ipucuyla gösterin, sözel söylemeyin’ diyordu. Manzaralarda görüyoruz ki içeride odanın ortasında pantolonunu bağcığını açmadan hunharca indiriyor ve çocuğun ardını çevirip tuvalete yanlışsız ittiriyor.

Çocuk hiçbir şey yapmadan önündeki gerece baktığı anda ağzına daima tokat geliyor. Elini büküyor, ağlama nöbetine girince de bu sefer susturmak için sarılıyor. Balkona öbür odadan da çıkılıyor oradan camdan beni gören var mı diye ağzını kapatıp gelen giden var mı diye bakıyor. Bu insanın öbür çocuklara da uzanmasından korkuyorum.”

“KENDİ KONUTUMDA ÇOCUĞUM EĞİTİM ALIYOR DERKEN DARBEDİLİYORMUŞ”

Anne Koşar, “Hazmedemediğim şey şu. Ben kendi konutumda burada oh benim çocuğum ne hoş eğitim alıyor deyip kendi işime gücüme bakarken benim çocuğum içeride darbediliyormuş. Ruhsal, fizikî şiddetin her türlüsü var içeride. Tuvalet eğitimi var, altını ıslatan bir çocuk değil lakin 3 sefer tuvalete kaldırdığım çocuk yeniden yataklara işiyor. Katiyen rehabilite edilmesi gerekiyor” dedi.

Odaya kamera yerleştirirken çok utandıklarını da belirten Koşar, “Kamerayı koyarken titriyorum, kendimi makûs hissediyorum. Kolunda, yanağında çizik izleri Çocuğum daima özür diliyor, eşime de diyorum ki bu nasıl olur? Kabahat duyurusunda bulunduk. Maddi manevi her biçimde uğraş etmek istiyorum. Ben kendisine Mustafa ona vurduğunuzu söylüyor dedim. O da ben K harfi söylemesin diye ağzını tutuyorum dedi. Kayıtlar da o da var fakat ikisi de birbirinden çok farklı” dedi.

“BİZ KAMERA KOYMAK AYIP OLUR DEDİK AMA…”

Baba Engin Koşar da, “Bir sindirme, bastırma yoluyla eğitim modeli asla olmaz. Hala o imgelerin şoku altındayız. Mustafaya ben son vakitlerde yaklaştığımda eliyle, tabiriyle, endişeyle çekilme, yaklaşırken güya bir şey yapacakmışım üzere yapıyordu. Biz kamerayı yerleştirirken bile çekinerek yerleştirdik. Karşımızdaki beşere ayıp olur fikriyle biz bunu düşünüyoruz lakin o ayıbın en büyüğünü bizim çocuğumuza yapıyormuş” dedi. (DHA)

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir